نام شما هر چی باشه، تاثیری در هویت جداگونه شما و انسانیت شما و طرز فکر شما و اندازه درآمد شما نداره. در واقع نام آدما، قرادادیه ثبت شده واسه تشخیص هویت ظاهری افراد و تفکیک اونا در جامعه انسانی و کارکرد دیگری نداره. یعنی شما رو با هر اسم عادی یا غیر عادی در جامعه ای که به دنیا اومدید یا به جامعه ای مهاجرت کردین صدا کنن، هیچ تاثیری در کار و کاسبی و سبک زندگی شما نداره. با فهمیدن معنی نام شمام نمیشه به قدرت تعقل، تامل، انسانیت، شرافت، صداقت، هوش و همت و سبک زندگی و کار شما فهمید.
در واقع، نباید انتظاری بیشتر از یه انتظار معمولی و شرعی از اسامی افراد داشت. اسامی افراد با القابی که جامعه به واسطه منزلت اجتماعی و شغلی اعطا میکنه و پیرو قوانین و قوانینیه فرق میکنه. اسم دائمیه و القاب بعضی وقتا موقتیه. مثل آقای رییس جمهور. خانوم سخنگو و امثالهم.
در هر جامعه، اسامی افراد تابعی از طرز فکر و فرهنگ و ادبیات همون جامعه س. مذهب هم انگار برگفته از اندیشه های مردمون هر جامعه بوده که تاثیر زیادی روی چگونگی نام گذارای افراد داره.
در جوامع مذهبی، حضور اسامی مذهبی در نامگذاری کودکان پر رنگه. نه اصرار بر نام گذاری اسامی مذهبی و متبرکه روی کودکان، تضمینی بر مذهبی بودن و مذهبی شدن والدین و کودک داره، و نه نبود گفته اسامی غیر مذهبی روی کودکان، نشون از بی مذهبی والدین و کودکان در حال و آینده داره.
در ایران سه سیستم نامگذاری واسه فرزندان هست.
مذهبی (شیعه و سنی و اقلیت‌ها)، ملی باستان‌گرایانه و قومی و محلی که این سیستم در روند نام گذاری کودکان به خصوص دختران کرد عینی داره.
بعضی از والدین هم براساس وزن و معنی نام خانوادگی خود، نام کودک رو انتخاب میکنن. مثل ارشک اشکانیان یا محدثه مبلغان. بعضی وقتا زیاده روی و کوتاهی میشه و نام پسران رو چنگیز و مغول و گرگعلی و شمشیر و امثالهم میذارن! هر چند ثبت احوال خبر می ده که هزاران اسم عجیب و غریب ایرانیان ثبت شده و آماده تغییر هستیم، اما انگار اموزش عمومی به والدین واسه انتخاب عاقلانه اسامی بچه هاشون، بی تاثیر نباشه تا تبعیضا و تابوا شکسته شه.
اگه نگاه کنیم به روند نام گذاری اسامی در ایران به خصوص اسامی دختران ایرونی تو یه صد سال گذشته، با برداشتا و تحلیلا و نکته های خیلی مهمی مواجه میشیم که بررسی اونا، ما رو با بخشی از تاریخ معاصر و فرهنگ بیشتر آشنا میکنه که در هر کوی و برزن این سرزمین قدیمی، جلا و نقش متفاوتی داره.
اسامی چون: سکینه، لقا، بخت الملوک، صغرا، عفت، کلثوم، رقیه، محدث الزینب و امثالهم که در ایران عصر قجر و پهلوی و بعضی وقتا تا به امروز رواج داشته و در عصر جدید، اقبال به اونا کم شده، همه تا حد زیادی برگرفته از باورهای مذهبی و اسلامی والدین تو یه صد سال گذشته بوده.
در عصر غرب زدگی نه فقط در میان ایرانیان بلکه در موج جهانی سازی یا جهانی شدن (زوری یا غیر زوری)، روند نام گذاری کودکان هم دچار تغییر اساسی شده و این تغییر رو میشه حتی در نام گذاری فرزندان سلبریتیای موسیقی و سینما و ورزش (مثل بچه ویکتوریا بکهام) تماشاگر بود. فراز و فرودی که روند نام گذارای دختران ایرونی تو یه صد سال گذشته طی کرده و روند نام گذاریا از کلثوم و کبرا و صغرا به پارمیدا و درمیشکا و آرمیتا تغیر جهت پیدا کرده نشون دهنده این واقعیته که هنوز واسه جامعه نسل هزاره سوم ایران، تاثیر جامعه و فرهنگ و ایده سیاسی در روند نام گذاری مهمه.
چه والدین مذهبی که دوست دارن نام مذهبی واسه کودکانشون انتخاب کنن و به این نام صدا زده شن و چه والدینی که نگاه ایدئولوژیک و مذهبی به روند نام گذاری کودکان ندارن و اسامی با ریشه های ایرونی باستان و بعضی وقتا ریشه های غربی بر میگزینند، یه وجه مشترک دارن. وجه مشترک اونا، پذیرش الگوهای عادی و عادی فرهنگ بیشتر در روند نام گذاری بچه گونه. مذهبیا می خوان با اسمای چند بخشی مذهبی، حس مذهبی بودن رو القا کنن و بقیه هم با اسامی دخترانه غیر عادی در متون مذهبی، یه جور ژست دیگه اندیشی و روشن فکری نوین رو تداعی میکنن.
در هر حالت، ریشه های استبداد زدگی فرهنگی رو میشه در این دو دیدگاه دید که جامعه عصر نوین، هنوز ارزشای خاص و رویایی واسه نام گذاری اسم فرزندان تو ذهن داره.
موضوعی که به ان اندازه ای که در ایران روش زوم شده، در خارج از مرزها حساسیت برانگیز نیس.
دکتر ناصر فکوهی، آدم‌شناس معقده که نام‌ها یکی از پراهمیت‌ترین ابزارهایی هستن که ما واسه تحلیل فرهنگ‌ها در دست داریم. فاصله میان معنی ایدئولوژیک، هژمونیک و تعریف عمومی یه نام تو یه نظام اجتماعی، همه از مواردی هستن که باید به اونا توجه کرد.
هر چند نام‌ها (طبق نظریه‌هایی که بیشترین اجماع درباره اونا هست) فقط وسایل قراردادی در زبون‌ها هستن تا بشه دستگاه نمادساز زبون رو کارا کرد، اما در عمل به دلیل داخلی شدن در نظام ذهنی، بسیار بالاتر از این قرارداد رفته‌ان.
هر نامی علاوه بر داشتن معنی مشخص یه کلمه، بار معنایی خاصی رو در مورد یه شخص مخصوصا با خود حمل میکنه. یعنی نام علاوه بر گفته به یه فرد، در طول زمان معرف شخصیت همون فرد هم تلقی میشه که عکس العمل‌های متفاوتی رو تو ذهن طرف مقابل ایجاد میکنه. از این رو می‌توان اسامی رو کلماتی فرض کرد که مجموعه‌ای از خاطرات و خیالات رو با خود جابجا میکنن.
در سال ۹۶ نام پسرانه امیرعلی و نام دخترانه فاطمه بیشترین زیادی رو در استان تهران و کل کشور داشته‌ان. براساس گزارش‌های سازمان ثبت‌احوال استان تهران، در سال ۹۶ بیشترین زیادی نام‌های پسرانه در استان تهران به ترتیب امیرعلی، امیرحسین، امیرعباس، علی، کیان، محمدحسین، محمدطاها، حسین، سامیار، ماهان ، آراد، ابوالفضل، محمدرضا، محمد، رادین، امیررضا، ایلیا، محمدمهدی، پارسا و یاسین بوده.
هم اینکه نام‌های فاطمه، حلما، زهرا، آوا، باران، نازنین زهرا، یسنا، ریحانه، مرسانا، زینب، رها، بارانا، النا، مهرسا، هانا، نورا، لیانا، نفس، آیلین و حسنا به ترتیب بیشترین زیادی رو میان نام‌های دخترانه در سال ۹۶ در استان تهران داشته‌ان.
به نظر شما چه دلایلی باعث شده تا روند نام گذاری اسم دختران ایرونی تو یه صد سال گذشته با چینین سطحی از تغییر مواجه شه؟ به نظر شما، اسامی عادی مذهبی یا خاص ایرونی، روی رفتار و احساسات افراد تاثیر گذاره؟ نام افراد روی هورمن عشق تاثیر مثبت داره؟ نظرات خود رو در این باره با ما در میان بذارین.