خیلی از ما امکان داره که در فصول سردتر سال مثل زمستون در برابر یه جور ناراحتی و اندوه قرار گیریم که از اون به «افسردگیای فصلی» یاد می شه.
اما اینکه بتونیم تفاوتای اینجور حالت روحی رو از افسردگیای بالینی تشخیص بدیم مهمه چون که در خیلی از موارد با هم اشتباه گرفته می شن و همین امر روند درمان رو به تاخیر میندازه.
اگه صبح از خواب برخاستید و دلایل کمی واسه لبخند زدن داشتین، پرواضحه که وضعیت روحی خوبی ندارین. اما این حالت یه جور افسردگی بالینی تلقی می شه؟
افسردگی و ناراحتی (غم و اندوه) در خیلی از موارد با هم اشتباه گرفته می شن اما تفاوتای فاحشی میان اونا هست.
دکتر «ریوان پاروِز» در این مورد توضیح میده: “اثرات نارحتیایی که روزانه در آدما به وجود میاد، شروع خوبی واسه آگاهی اونا از درک معنی افسردگی و اثرات اون بر زندگیه.” ایشون ادامه میده: “با اینکه بر خلاف احساس ناراحتی، افسردگی چیزی پایدارتر بوده و ناتوانایی رو هم در فرد به وجود می آورد، اما احساس غم و اندوه هم چیزی نیس که بشه خیلی راحت هم از اون گذشت.”
افسردگی پدیده ایه که براساس داده های انجمن روانپزشکان آمریکا، از هر ۱۵ بزرگسال در سال یه نفر به اون گرفتار می شن.
دکتر «دنیل کِی. هال فلاوین» از کلینیک مایو در این باره میگه: “افسردگی با اون حالتی که در از دست دادن کسایی که دوست شون داریم تجربه می کنیم، مانند مرگ اونا یا وضعیت سلامت شون به طور کامل فرق داره.”
بیشتر ناراحتیایی که به دنبال از دست دادن یکی از افراد خونواده یا کسایی که دوست شون داریم، به وجود میاد می تونه با افسردگی که وضعیت پایدارتری داره، مقایسه شه.
در از دست دادن یکی از دور و بریا فرد غم و اندوه رو تجربه می کنه اگه افسردگی، احساسی از بی ارزشی رو در فرد به وجود می آورد. براساس یافته های بدست اومده از انجمن روانپزشکان آمریکا، از دیگر نشونه های افسردگی می تونه احساس ناراحتی، از بین رفتن هیجان و تمایل به انجام کارایی که در گذشته انجام می دادین، تغییرات وزن ، سختی در گرفتن تصمیما و در مرحله پیشرفته اون مبادرت به خودکشی باشه.
واسه توجیه افسردگی بالینی، نشونه هایی که از اونا نام برده شد، باید به مدت دو هفته یا بیشتر در فرد وجود داشته باشن.
البته ناراحت بودن به دلایلی چون مواجه شدن روزانه با فشارها و استرسای زندگی بارها اتفاق میفته. اما در مورد افسردگیای بالینی بیشتر زمینه های ژنتیکی هست.
دکتر پاروِز در این باره میگه: “ما خودمون انتخاب نمی کنیم که در برابر افسردگیای بالینی قرار بگیریم و این می تونه وابسته به ژنتیک مون باشه.” البته در بعضی از افراد هم به این صورت نیس و جریان پیچیدگیای بیشتری داره.
واسه درمان افسردگیای بالینی، روانپزشکان بیشتر از جلسات مشاوره به خاطر دریافتن نشونه های مریضی، جویا شدن از وضعیت گذشته خانوادگی فرد و عوامل فرهنگی و محیطی واسه دست پیدا کردن به راهکارهای درمان، جویا می شن.
دکتر پاروِز میگه: “در بعضی موارد هم از بعضی از آزمایشا مثل آزمایش خون و بررسی وضعیت سلامتی جسمی فرد که ممکنه منتهی به بروز افسردگی شده باشه، کمک گرفته می شه.”
افسردگی بالینی قابل درمانه. در واقع براساس یافته های بدست اومده انجمن روانپزشکان آمریکا، ۸۰ تا ۹۰ درصد آدمایی که به افسردگی گرفتار هستن، درمان می شن.
درمان رایجی که در این مریضی استفاده کرده می شه، رون درمانی و داروهای ضدافسردگیه. در وقتی هم تغییراتی در سبک زندگی فرد مانند عادات ایشون و به کار گیری بعضی از تمرینای ورزشی می تونن موثر واقع شن.
دکتر پاروِز میگه وقتی که یکی از بیماران گرفتار به افسردگی اش رو درمان می کنه، تلاش می کنه که اون فرد بتونه کنترل زندگی خود رو به دست بگیره.
واسه درمان آدمایی هم که به احساس غم و نارحتی گرفتار هستن اونا رو به خوش بین بودن هدایت می کنه.
ایشون در این باره میگه: “من همه تلاشم رو می کنم تا آدمایی که با احساس غم به من مراجعه می کنن بتونن با جنبه های مثبت موجود در زندگی، رابطه دوباره خود رو برقرار کنن. اونا باید تا آجا که می تونن این مرحله رو با کمک کردن به خود بگذرونه و از اون دور شن.”
ایشون اضافه می کنه: “البته تلاشم رو هم می کنم تا با روشای درستی این کار رو انجام دهم چون که اگه فقط به مدت کوتاهی و با راه حل نادرست این کار انجام شه، در برگشت این وضعیت، مریض شرایط بدتری رو نسبت به تجربه قبلی خود داره.”
حالا که فرق میان افسردگی و غم و اندوه رو فهمیدین، اگه مطمئنین که خودتون، یکی از اعضای خونواده یا کسایی که دوست شون دارین به افسردگی بالینی گرفتار هستن، واسه کمک گرفتن از یه دکتر خوب با مدارک و تجربیات لازم دست به کار شین.